Ik ben spiritueel, anderen niet

Veel mensen die zichzelf als spiritueel beschouwen, denken dat de meerderheid dat niet is. Maar wat betekent “spiritueel zijn” voor jou? Het hangt sterk af van je eigen visie. Daarom een tweede, belangrijke vraag: “Is het mijn taak om anderen — ook mijn partner — tot spiritualiteit te bewegen?”

 Innerlijk evenwicht als vertrekpunt

Spiritueel leven begint bij jezelf. Het gaat om het herstellen van het innerlijke evenwicht tussen denken, voelen en zijn. Vanuit dat evenwicht ontstaat helderheid over wie je bent en wat je nodig hebt. De drang om anderen te veranderen verdwijnt vanzelf. Je krijgt meer inzicht in vrije wil en leert de weg van anderen te respecteren — ook als die anders is dan de jouwe.

 Liefde zonder overtuiging

Als je jezelf kent en in balans bent, hoef je niet te lijden onder het feit dat je partner zich niet spiritueel noemt. Je kunt hem of haar laten zijn wie hij of zij is, zonder oordeel. Spirituele groei betekent niet dat je anderen moet overtuigen — het betekent dat je leert leven in harmonie, ook met verschillen.

 De valkuil van ‘meer spiritueel zijn’

Het idee dat je spiritueler bent dan anderen is een veelvoorkomende valkuil. Die gedachte komt voort uit ijdelheid — het verlangen om bijzonder te zijn. Maar zodra je innerlijk in evenwicht komt, zie je de illusie ervan. Je herkent het als een spel van het ego, en je kunt er met mildheid om glimlachen.